پتروگرافی و ژئوشیمی سنگ های آتشفشانی پلیو-کواترنری منطقه ناسفنده، شمال شرق نهبندان (شرق ایرن)

مجموعه آتشفشانی ناسفنده واقع در بخش شمال شرقی نهبندان، یکی از رخنمون های جوان است که بر روی نهشته های رسوبی (شبه فلیش) و در امتداد گسل نهبندان شرقی در بخش شمالی ایالت ساختاری سیستان قرار گرفته است. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه شامل تراکی آندزیت، آندزیت بازالت، بازالت و اُلیوین بازالت با بافت های پورفیری با خمیره ی میکرولیتی، جریانی و حفره ای می باشد. کلینوپیروکسن و اُلیوین به همراه مقادیر کمی آمفیبول، فنوکریست های آنها را تشکیل می دهند. وجود فنوکریست های کلینوپیروکسن و منطقه بندی در آنها، به خصوص حضور تیتان اوژیت ها، وجود اُلیوین های خود شکل و فاقد حاشیه ی واکنشی، عدم حضور ارتوپیروکسن و نبود پلاژیوکلاز به صورت فنوکریست از مشخصات این سنگ ها است. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهد که این سنگ ها ماهیت آلکالن سدیک دارند. الگوی نمودارهای عناصر خاکی بهنجار شده نسبت به کندریت غنی شدگی از عناصر lree نسبت به عناصر hree را نشان می دهند که دلیلی بر منشاء گرفتن ماگمای تشکیل دهنده ی این سنگ ها از ذوب بخشی درجه پایین یک گوشته ی گارنت لرزولیتی است. حضور زینولیت های گوشته ای (زینولیت های پیروکسنیتی) و طبیعت آلکالن این گدازه ها، مؤیٌد صعود سریع ماگما از عمق زیاد می باشد و طبق نمودارها در مجموعه های درون صفحه ای جای می گیرند.